ραδιοεντοπισμός

η, Ν

τεχνολ. διαδικασία που επιτρέπει τον προσδιορισμό τής θέσης ενός σώματος, λ.χ. πλοίου, αεροσκάφους, εμποδίου, με την ανάκλαση πάνω σε αυτό ραδιοκυμάτων κατάλληλου μήκους.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά ως προς το α' και απόδοση ως προς το β' συνθετικό λ., πρβλ. γαλλ. radiolocalisation (< λατ. radius «ακτίνα» + localisation «εντοπισμός»)].